Op het eerste gezicht lijkt alles prima. Collega’s lachen, de agenda zit vol, resultaten zijn ‘oké’. Maar onder de oppervlakte broeit iets. Kleine ergernissen die niet uitgesproken worden. Blikken die net te lang blijven hangen. Mailtjes die zakelijk blijven waar empathie nodig is.
Stille spanningen. Ze zijn er vaker dan we durven toe te geven.
En het lastige is: zolang niemand het benoemt, lijkt het alsof er niks aan de hand is. Maar ondertussen sijpelt het wel degelijk door in hoe mensen samenwerken, hoe veilig het voelt om je uit te spreken, en hoeveel plezier er nog overblijft.
Wat je niet zegt, bouwt zich op
Misschien herken je dit:
– Je merkt dat er iets schuurt in het team, maar je kunt je vinger er niet op leggen.
– Je voelt je minder gehoord of gezien, maar vindt het lastig om dat bespreekbaar te maken.
– Je ziet twee collega’s elkaar ontwijken, en hoopt dat het ‘wel overwaait’.
Zulke spanningen gaan zelden vanzelf weg. Ze nestelen zich in de onderstroom van de organisatiecultuur. En juist die onderstroom bepaalt hoe gezond en veerkrachtig een team écht is.
Waarom we liever zwijgen
We zwijgen vaak uit loyaliteit, angst voor conflict of omdat we denken: “Ach, het is het niet waard.”
Maar wat als dat zwijgen meer kost dan je denkt?
Wat als het je energie, betrokkenheid of zelfs goede mensen kost?
Mediation als ruimte voor het echte gesprek
Bij Nuance Mediation helpen we teams en organisaties om die onderstroom wél onder ogen te zien. Niet door mensen te dwingen hun hart op tafel te gooien, maar door veilige, begeleide gesprekken waarin alles er mag zijn — ook de ongemakkelijke dingen.
We benoemen wat verzwegen wordt, zonder oordeel. Met compassie én duidelijkheid. Omdat we geloven dat echte vooruitgang begint met eerlijk durven zijn — naar jezelf én naar elkaar.
Voel je spanning die blijft hangen?
Dan is dat misschien geen teken om het te negeren, maar juist een uitnodiging om het gesprek aan te gaan.